O adeus de Andrés Iniesta: o éxito, a depresión e o fútbol

In Deportes
Maio 22, 2018
Xornal Galego
271 Views
0 comments

O adeus de Andrés Iniesta: o éxito, a depresión e o fútbol eterno do xogador máis importante do fútbol español Ás veces o pasado cóase no presente, coma se a nostalxia estreitáselle a man á actualidade. Unha fusión tan fortuíta como brillante, tan máxica como Andrés Iniesta. Branco como a espuma, medio pelado, sen tatuaxes

O adeus de Andrés Iniesta: o éxito, a depresión e o fútbol eterno do xogador máis importante do fútbol español

Ás veces o pasado cóase no presente, coma se a nostalxia estreitáselle a man á actualidade. Unha fusión tan fortuíta como brillante, tan máxica como Andrés Iniesta. Branco como a espuma, medio pelado, sen tatuaxes nin gustos exóticos, Iniesta chegou a este fútbol moderno para lembrarlle a paixón máis naíf pola pelota. Sen máis trampas que unha gambeta en branco e negro nos tempos do HD, sempre indescifrable, coa mirada posta no último pase. Hoxe, aos seus 33 anos (cumprirá 34 o 11 de maio), di basta. Polo menos, na elite. “Esta é a última tempada aquí. É unha decisión moi meditada, moi valorada, moi pensada a nivel interno comigo mesmo e a nivel familiar”, anunciou, entre bágoas, Iniesta. Tomouse unha pausa para respirar. Aproveitouno a xente que encheu a sala de prensa na Cidade Deportiva de Barcelona: unha nova ovación para o volante. Esta vez dos xornalistas.

Aínda que non o quixo relevar, espérao a multimillonaria Superliga Chinesa e unha aposta por potenciar a súa adega. Un club chinés asegúralle, ademais do seu tres anos de contrato, unha suntuosa oferta para a exportación dos seus viños que lle reportasen unha cifra próxima aos 180 millóns de euros, segundo o diario ABC. Paz para Iniesta, despois de gañar todo co Barça e tocar as portas do ceo con España, previa tregua co diaño.

Despois de perpetuar o libro A sangue frío; Iniesta caeu nas trampas da depresión cando finalizou a tempada 2008-2009. O Barça, con Pep Guardiola no banco e despois de alzar o triplete, desafiaba aos grandes equipos da historia, da man de Messi, en sociedade con Xavi Hernández e Iniesta. “Todo empeza despois de vivir o que debería ser o verán máis glorioso da miña carreira. Pero a miña mente e o meu corpo se desencuentran, afástanse. Atópasche mal e a xente que che rodea non enténdeche”, conta o volante azulgrana na súa biografía A xogada da miña vida, que contou coa colaboración dos xornalistas Ramón Bica e Marcos López. Situación que se agudizou coa morte do seu amigo Dani Jarque.