Unha asociación denuncia ante a Fiscalía as situacións de desamparo que provoca o sistema de protección
Desde Aprodeme denuncian que, coa escusa da protección ao menor, a Administración quita custodias de maneira inxusta e son máis de mil as familias afectadas.

O actual sistema de protección do menor é un medio viciado e kafkiano, afirman desde a Asociación para a Defensa do Menor APRODEME. Esta organización, xunto a outras como a Fundación Raíces e Dereitos ou Adenicat, presentou hoxe, ante a Fiscalía Xeral do Estado, unha denuncia colectiva na que pon sobre a mesa as situacións de desamparo producidas polo sistema de protección de menores.

“Cuéstionase o sistema xeral, tanto de protección de menores, de servizos sociais como administrativo, baseándonos en casos particulares”, explica Jesús Saído, secretario de Aprodeme. Está baseada en casos privados e particulares.

Saído sinala que coa súa organización contactaron máis de 850 persoas afectadas polo sistema de protección do menor. “É a punta do iceberg, na nosa páxina hai xente que só quere desafogarse e outros que buscan asesoramento, pero en España hai máis de 40.000 menores tutelados. De verdade hai 40.000 familias que non saben coidar dos nenos?”, pregúntase tras destacar que eles non están contra os técnicos, senón contra quen fai mal o seu traballo, emitindo resolucións inxustas.

A denuncia presentada cuestiona que, mediante unha resolución administrativa, están a apartarse menores das súas familias. “Sen intervención xudicial, un técnico de menores decide enviar un informe no que se propón a retirada dun menor por apreciacións subxectivas”, detalla. “Na maioría dos casos, a familia non ten en constancia de que ese proceso está en marcha e, de súpeto, convócaselle a unha reunión cos seus fillos na que hai un ‘cambio de cromos’: os nenos quedan alí e eles quedan co procedemento”.

“Nin sequera escóitanlles ou lles expoñen que lles están investigando ou que hai un problema para que tenten arranxalo ou aleguen. Son os casos que nos chegan, e neles os argumentos que dá a Administración son subxectivos e non contrastados, e as familias son a que teñen que demostrar que todo iso non é certo. E aínda que o demostren nos dous meses que hai de prazo, recórrese ante o mesmo ente, polo que non adoita servir para nada e entrarse no ámbito xudicial, que tarda anos”, continúa Saído.

“Estas familias entran nun vórtice na que ven ao seu fillo unha hora á semana ou ao mes, nin sequera téñense en conta a outros parentes que se poidan facer cargo do menor, van aos centros ou familias de acollida”, conclúe Jesús Saído.

Desde Aprodeme engaden que, en moitos casos, aínda que os tribunais dan a razón aos pais, non se pode recuperar ao neno porque xa pasou moito tempo fose do seo familiar orixinal. Isto converte ao sistema en viciado e grave, xa que deixa á xustiza inoperativa e sen efecto.