A intolerancia dos estudantes (e profesores) empurra a Cambridge a ofrecer clases sobre a liberdade de expresión

A medida tomouse despois de que os estudantes, coa complicidade dos seus titores do colexio Gonville & Caius, impedisen que unha escritora contraria á ideoloxía de xénero impartise unha charla.

Fonte: El Nacional

Os estudantes da Universidade de Cambridge tomarán unha clase de libre expresión para aliviar a salvaxe “cultura de cancelación” contra os oradores invitados. O obxectivo será ensinar aos universitarios a tolerar puntos de vista cos que non estean de acordo, unha iniciativa que podería facerse extensiva a máis universidades. A medida prodúcese despois das advertencias do organismo de control da universidade de que a liberdade de expresión podería estar reprimida nos campus despois de que un número récord de eventos fosen cancelados o ano pasado debido á presión dos estudantes que din que as opinións dalgúns oradores son ofensivas.

a angustia causada

Os antigos alumnos de Cambridge ameazaron con retirar os fondos do Gonville & Caius College despois de que un profesor da escola boicotease a semana pasada a unha oradora que criticaba a ideoloxía de xénero, Helen Joyce, escritora e antiga xornalista de The Economist. Pippa Rogerson, a profesora universitaria, uniuse a Andrew Spencer, o director, para dicirlles aos estudantes que as opinións de Joyce eran controvertidas. O xefe da facultade de socioloxía de Cambridge tamén pediu desculpas aos estudantes pola angustia causada, tras enviarlles un correo electrónico invitándoos á charla.

Un caso que lembra case exactamente o escrache que sufriu Rosa Díez en 2010, promovido polo posterior vicepresidente do goberno, Pablo Iglesias, e Íñigo Errejón na Facultade de Ciencias Políticas da Complutense. Díez, daquela dirixente da UPyD, atopouse cos estudantes de pé, que berraban: “Fascistas fóra da universidade”. O decano da facultade, Heriberto Cairo, que foi director das teses de Iglesias e Errejón, permitiulles ler un comunicado, mentres que a política non puido dicir nin unha palabra.

Casos delirantes de cancelación

En Cambridge, uns 100 manifestantes reuníronse ao redor do salón de actos, tocando tambores e coreando frases como “Os dereitos das trans son dereitos humanos”. Susan Lapworth, directora executiva da Oficina de Estudantes, dixo que lle preocupa que os puntos de vista legais sexan sufocados e que os puntos de vista que algúns poidan considerar ofensivos ou controvertidos deberían estar abertos ao libre debate nos campus e en todas as comunidades de investigación.

A intolerancia universitaria tivo casos tan delirantes como o de Clyde Lynch, o presidente de 18 anos da Universidade de Lebanon Valley en Pensilvania. Puxeron o seu nome no edificio principal, pero un grupo de estudantes comezou a recoller sinaturas nas redes sociais para cambialo. A razón tola era que lynch, en inglés, significa linchar e os ilustres estudantes argumentaban que o nome do edificio tiña connotacións raciais. Outro caso surrealista foi o da famosa obra Os monólogos da vaxina, de Eve Ensler, que foi cancelada por unha facultade de mulleres por ser ofensiva contra as mulleres sen vaxina.

Clases de liberdade de expresión tamén para profesores

O novo programa docente sobre liberdade de expresión estará dirixido polo profesor de Filosofía Arif Ahmed durante o mes de novembro. “Calquera que sexa a materia que esteas estudando, é unha parte esencial da educación universitaria que entendas a necesidade de tolerar unha ampla gama de puntos de vista, incluso aqueles que consideras impactantes ou ofensivos”, dixo Ahmed a The Sunday Telegraph. “É por iso que unha educación nos principios básicos da liberdade de expresión podería ser útil para todo o alumnado”, apuntou o profesor, quen engadiu que considerou abrilos tamén aos profesores que se negaron a tolerar puntos de vista cos que non estaban de acordo. : “Como vimos recentemente, tamén hai moitos profesores que non entenden a importancia de tolerar puntos de vista que lles resultan ofensivos. Pode ser que se necesite unha formación similar para os profesores, por moito que me horrorice dicilo”.

A primeira clase contará con charlas sobre John Locke e John Milton, pensadores do século XVII, seguida dun debate sobre a tolerancia e o xurdimento dun novo puritanismo onde sentirse ofendido pode considerarse unha ofensa. A segunda lección incluirá un debate sobre a liberdade na sociedade e contará con relatores sobre o totalitarismo e o universalismo. Algunhas charlas están organizadas por Alastair Donald, o secretario da organización benéfica Battle of Ideas, que promove o debate público, quen afirmou que “nos últimos anos non hai ningún apoio cultural á idea de que a liberdade de expresión é algo bo”.

ensinar a pensar

E non só iso. Á marxe de 2010, na Complutense con Iglesias e Errejón como arquitectos, a cancelación foi avanzando nestes anos no mundo occidental ata chegar a cotas próximas á idiotez. En 2016, a escritora e avogada Wendy Kaminer xa denunciou tras unha investigación que a liberdade de expresión estaba ameazada no campus, e que os estudantes nin sequera sabían distinguir entre o que é ofensivo e a mención á palabra que a el se refire. “O que estamos a ver non son só fobias á linguaxe. Fomos máis aló da corrección política e estamos a ver un declive real do pensamento crítico. Se non sabes a diferenza entre unha palabra citada e un epíteto, entón non sabes como pensar”. Algo que as novas clases de Cambridge, tras os últimos e preocupantes casos de cancelación, pretende ensinar de novo.